Сен мени соғинсанг, дарахтларга боқ,
Елпинган ҳар япроқ менинг хатларим.
Қулоқ сол. Куйлаган япроқмас мутлоқ,
Меҳр қўй, у менинг севинч, дардларим.
Бу сатрлар муаллифи Ўзбекистоннинг оқсоқол шоири Шукрулло.
Шукрулло домла 1921 йилда Тошкент шаҳрида таваллуд топди. Ўз умрининг 70 йилдан ортиқроғини шеъриятга, адабиётга бағишлади. 1946 йилдан бери “Ўзбек адабиёти” дарсликларида унинг ижоди ўрганилади.
Шукруллога 1981 йилда Ўзбекистон халқ шоири унвони берилди. Унинг беш томдан иборат асарлар тўплами шу кунларда нашр қилинмоқда.
“Шоир билан суҳбат” дастурининг бугунги меҳмони 90 ёшини қаршилаётган ўзбек шоири Шукрулло.
